Boşa

Aslında garipsememek lazım etrafta olup biteni.
Aslında kendi kendime dost olmam lazım da gülüp geçmem lazım.
Öyle bir dünyada yaşıyorum ki yalnız ben, bizzat ben kendim... başka pek kimse yok benden orda.

Onun için tuhaf karşılamamam lazım etrafta olup biteni. Kabul etmem lazım kişileri.
Zorlamamam lazım mesela, olamayacakları bir ben olmaya etrafımdakileri. Ve ayıplamam büyük hata, sevgisiz yapılanları.
Nasıl olsun ki? Ben bambaşka bir dünyada yaşıyorum yapayalnız.
Burada oksijen yok. Karbondiyoksit yok. Burada yer çekimi yok. Atmosfer yok. Nasıl olsun da aynı olsun ben ve bir başkası.

Onun için üzmemeliyim kendimi boşa.