27 Ocak 2007 Cumartesi

Gülümsemenin Ayağa Düşmesi

Öyle zamanlar var ki; gülümsemek ağırıma gidiyor.
İnsan hiç bir mimik kullanmadan boş boş bakmak isteyemez mi?

Surp Hagoplar - Noeller - Paskalyalar - Nişan - Düğün - Söz - İadeyiziyaretler - Toplantılar - Günaydınlar- İyi akşamlar - bitmek bilmeyen bir tebessümdür gidiyor...

İnsanın tebessüm etmesi bu kadar kolay mı ki?
Bırak ben kendime şaşıyorum. Bana nası şaşmasınlar

Bir çok kişisel gelişim kitabında görürsün, "Durup duruken gülümseyin! Gülümsemekten çekinmeyin! Siz gülümsediğinizde karşınızdaki de size birden gülümseyecektir! Gülümsemek; denize atılmış bir taşın yaydığı dalgalar gibi yayılır ve büyür!"
Deli miyim ben ki durup duruken gülümsicem!

Bence bu düşüncedeki insanlar, gülümsemeyi ayağa düşürüyorlar.
Gülümsemek de bence sevişmek gibi özel kalmalı.

Gülümsememi ayağa düşürdü şu kişisel gelişim kitapları!

Hiç yorum yok: