Yazmak istemiyorum.
Yazacak tek kelimem bile yok. Yanıp sönen çizgiden çok daha iyiyim aslında ama... Yazabileceğimden çok daha fazlasını yazmak istediğim için olabilir, biraz tıkalıyım.
Bu gün uzaydaki bir elma gibiyim.
Bir elmayım. Uzaydayım. Boşlukta. Amaçsız. Yalnız.
Çürüyemiyorum, ama yuvarlanamıyorum da. Öyleceyim.
Kirlenemiyorum mesela, ama sulanamıyorum da bi yandan.
Azalamıyorum da, çoğalamıyorum da.
Bundan olsa gerek yazamıyorum...
Sıkışmışım, bi yandan da gevşeğim.
İki arada bi deredeyim. Gidecek pek çok yer, yapacak pek çok iş olsa da, varamıyorum da uzaklaşamıyorum da.
Etraf pek güsel, pek hoş. Renkli ve renksiz, havadar ve hafasız.
Nefes alamıyorum da veremiyorum da. Bi enteresanım.