10 Parmaklı Benciller

Dünyaya sadece ve sadece kendimiz için geliyoruz.
Her birimiz, kendisini düşünen bencilleriz.
Kendimiz için yaşıyor kendi dünyamızda dönüyoruz.
Aynı noktadan aynı noktaya gelmek için birbirimizin üzerinden atlıyoruz.
Birbirimizi görmeden kilomeyrelerce yol alıyoruz.
Dün üzerine bastığımız adam bu gün üzerimizden geçse ruhumuz duymaz, yarın ölse farketmeyiz. Sağımızdan yukarı, solumuzdan aşağı akan sular içinde, binbir çeşit balık var ancak biz elimizdeki midyelerle yetiniriz.
Ve bir gün sular kesilse, hiç üzülmeyiz.

Kendimiz için yaşayan ve kendimizi seven zavallı insanlarız.
Aynı günün içinde, zamanı parçalara ayırıp yaşıyoruz. Belirli zaman dilimlerinde uzanıp uyuyor, belirli zaman dilimlerinde uykumuzda yürüyoruz.

Yalandan seviyor, gerçekten sevildiğimizi sanıyoruz. Seviyor olmanın kurallarını koyuyor, bu kurallara göre sevgilimizi yemeğe çıkarıyoruz.
Küçük paketlerde hediyeler alıp, özel olduğuna inandığımız günlerde birbirimize veriyoruz. Hediye almadan hediye vermeyi sevmiyoruz. Aldığımız kadar veriyor, ancak aldığımızda gülümsiyebiliyoruz.

Gülümsemeye korkuyor, selam vermekten kolayca cayıyoruz. Mutlu edilmedikçe, mutlu etmeye yanaşmıyoruz.
Zamana karşı yarışıyor, ancak kaçıyor diye hiç korkmuyoruz.
Zavallı 10 parmaklı insanllarız. Serçe parmağımızı hiç kullanmıyoruz.